Jasne reguły pomagają wychowywać powstała z myślą o rodzicach, jednak zawarte w niej pomysły i metody postępowania mogą się przydać każdemu, kto pragnie lepiej komunikować się z dziećmi i wytyczać im jasne granice. Metody te mogą być stosowane w różnych sytuacjach. Czytelnik znajdzie tu opis technik, które pomogą mu powstrzymać niewłaściwe zachowania dzieci i nauczyć je obowiązujących za-sad postępowania w możliwie przejrzysty i łatwy do zrozumienia sposób. Zapomnij o kazaniach, pogróżkach, karach i próbach perswazji. Nie będziesz ich już potrzebował. Koniec także z kłótniami i próbami sił. Twoje dzieci będą rozumiały, co chcesz im powiedzieć, jeśli nauczysz się wytyczać stałe granice i wspierać swoje słowa skutecznymi działaniami. Ta książka pokazuje, jak tego dokonać. Prezentowane w niej metody staną się potrzebną alternatywą wobec tak nieefektywnych skrajności, jakimi są nadmierna surowość lub pobłażliwość. W kolejnych rozdziałach została przedstawiona całościowa i spój-na metoda wychowywania dzieci. Jest ona prosta, uporządkowana i dostosowana do kolejnych etapów rozwoju dziecka. Sprawdziło ją i z powodzeniem stosuje wiele tysięcy nauczycieli i rodziców. Metoda ta jest skuteczna w wychowywaniu dzieci w każdym okresie ich rozwoju - od drugiego roku życia aż do wieku nastoletniego.
Masaż Dotyk
Motyla
W książce pt „Dotyk
Motyla” dr. Evy Reich jest opisany masaż, który jest darem Evy Reich dla
ludzkości. Uczyła go na całym świecie, promując zdrowie i rozwój.
Masaż Dotyk Motyla jest jedną z technik terapii Łagodnej
Bio-Energetyki (Gentle Bio-Energetics) i został opracowany przez
lekarkę dr Evę Reich,
której ojciec Wilhelma Reich wprowadził metodę pracy z ciałem do zachodniego
świata psychoterapii.
Eva Reich, jako
asystentka swojego ojca obserwowała stosowanie przez niego delikatnego dotyku u
niemowląt i dzieci. Zainspirowały ją również jego badania, które ujawniły, że
delikatne głaskanie powierzchni skóry skutkuje poszerzaniem się energii
życiowej, nawet do pola energetycznego człowieka, a zagłębianie się w tkanki
powoduje kurczenie się energii do wewnątrz.
Po raz pierwszy
użyła Masażu Dotyk Motyla na oddziale pediatrycznym w Harlem Hospital w Nowym
Jorku (1951-1952) gdzie pracowała z dziećmi przedwcześnie urodzonymi. Stosowany
przez nią Dotyk Motyla pomagał im przeżyć. Następnie Eva rozwijała tę technikę
w trakcie praktyki lekarskiej na terenach wiejskich w Main (1950-1976) oraz w
okresie prowadzonych przez nią warsztatów na całym świecie w latach 1976-1990.
Eva była świadkiem
tylu traum wśród niemowląt, że stała się ekspertem w rozpoznawaniu i
uzdrawianiu u dorosłych wspomnień dotyczących traum pierwotnych. Zaobserwowała,
że poważne choroby i schorzenia często mają swoje korzenie w traumie
pierwotnej, szczególnie powstałej w trakcie porodu i z powodu
niechcianej ciąży.
Masaż Dotyk Motyla to
bardzo delikatny dotyk stosowany, aby rozpuścić zbroje, uzdrowić traumatyczne
doświadczenia, uwolnić blokady i przywrócić przepływ energii.
Dotyk podczas masażu jest bardzo lekki i delikatny jak
muśnięcie skrzydłami motyla a sam masaż wykonuje się poprzez ubranie lub
bezpośrednia na skórze. Eva uważała, że zapisane w ciele traumatyczne
wspomnienia można uwolnić bardzo delikatnym dotykiem. Im subtelniejszy dotyk,
tym silniej działa.
Masaż jest bardzo
prosty i łatwy do nauczenia. Pielęgniarka, która używa tego masażu w swojej
pracy uważa, że to właśnie jego prostota jest tym, co daje tak duże efekty.
Masaż jest krótki i powtarzalny. Może być wykonywany raz dziennie lub raz w
tygodniu.
Ze względu na delikatny, nieinwazyjny charakter dotyku, technika nie będzie aktywowała historii przemocy i może wspomóc uzdrowić zarówno fizyczne, jak i emocjonalne traumy. Pomaga osobom z doświadczeniami przemocy poczuć się bezpiecznie, gdy są dotykane.
Ze względu na delikatny, nieinwazyjny charakter dotyku, technika nie będzie aktywowała historii przemocy i może wspomóc uzdrowić zarówno fizyczne, jak i emocjonalne traumy. Pomaga osobom z doświadczeniami przemocy poczuć się bezpiecznie, gdy są dotykane.
Masaż Dotyk Motyla
jest masażem uspakajającym jak i energetyzującym w zależności od energetycznych
potrzeb osoby, która go otrzymuje. Jest wspaniałym sposobem na terapię dla dzieci i dorosłych pomagając w eliminacji
dysfunkcji związanych z niepełnosprawnością, depresją, traumą, nerwicami i
innymi chorobami.
Pierwotnie masaż
opracowany po to, aby pomagać w budowaniu więzi między rodzicami a dzieckiem,
przekształcił się w narzędzie wspomagające zdrowie i rozwój od poczęcia aż do
śmierci.
Zastosowanie:
Noworodki, niemowlęta i dzieci
- Pomaga matce zrelaksować się w trakcie rodzenia i zregenerować siły po
porodzie
- Pomaga w poszerzaniu energii niemowlęcia i zintegrowaniu doświadczenia
narodzin
- Odnawia utraconą więź w wyniku rozłąki matki z niemowlęciem
- Pomaga matce/ojcu w nawiązaniu więzi z niemowlęciem/dzieckiem
- Pomaga adoptowanym dzieciom w nawiązaniu relacji z rodzicami
- Pomaga w radzeniu sobie z dziecięcymi traumami, chorobami, bólem,
nadaktywnością i problemami ze snem
- Działa rozluźniająco przy kolkach dziecięcych
Dorośli
- Uzdrawia wspomnienia dotyczące traumy pierwotnej.
- Rozpuszcza zbroję, przywraca naturalny przepływ energii życiowej.
- Ułatwia nawiązanie więzi między partnerami, rodzicami, dziećmi.
- Odbudowuje energię po wypadku/chorobie.
- Poprawia komfort życia osobom w hospicjum.
- Łagodzi objawy stresu, sprzyja rozluźnieniu, poprawia funkcjonowanie
organizmu.
- Zapewnia komfort w czasie odczuwania bólu.
- Ułatwia nawiązanie kontaktu z własnym ciałem.
- Pomaga ofiarom przemocy.
- Pomaga osobom przebywającym w szpitalach i hospicjach.
Metoda Tomatisa – terapia wspomagająca pracę logopedy
z dziećmi z wadami wymowy
Od kilku lat
logopedzi pracujący w przedszkolach,
szkołach , poradniach i innych placówkach edukacyjnych i medycznych obserwują
wciąż zwiększającą się liczbę dzieci wymagających terapii logopedycznej.
Problemy z jakimi zgłaszają się rodzice ze swoimi dziećmi są coraz bardziej
złożone i wymagają podejmowania wielospecjalistycznych działań. Rzadko kiedy po
roku pracy w gabinecie, terapię logopedyczną można uznać za zakończoną. Ze
względu na wielość i różnorodność przyczyn, możemy mieć do czynienia u dzieci z
problemami o różnym stopniu nasilenia. Mogą to być drobne niedociągnięcia
artykulacyjne, wady i błędy wymowy, zaburzenia mowy i języka, zaburzenia
komunikacji. W literaturze logopedycznej
oraz medycznej (neurologia, foniatria) można znaleźć wiele klasyfikacji
i objaśnień tych terminów.
Rolą
logopedy jest prawidłowo zdiagnozować problem dziecka, ustalić przyczynę jego powstania a następnie zaplanować terapię. Jeżeli jest możliwość usunięcia przyczyny, rezultaty terapii są bardziej zadowalające a czas jej trwania jest krótszy. Są jednak takie sytuacje w pracy
terapeutycznej gdy nie jest to możliwe,
wówczas możemy starać się pomóc dziecku
lepiej funkcjonować.
Biorąc pod
uwagę złożoność problemów z jakimi musi zmierzyć się w trakcie diagnozy i
planując terapię, logopeda często korzysta z pomocy innych specjalistów :
audiologa, laryngologa, foniatry, ortodonty, psychologa, terapeuty integracji
sensorycznej, pedagoga itp. Podejmując natomiast logopedyczne działania
terapeutyczne może skierować dziecko na
terapie wspomagające.
Jedną z nich
jest Metoda Tomatisa- technika dźwiękowej stymulacji sensorycznej.
Odpowiednio dobrany i zmodyfikowany materiał dźwiękowy jest
przekazywany dzięki specjalnym słuchawkom przez przewodnictwo powietrzne oraz
przez przewodnictwo kostne za pomocą wibracji w górnej części czaszki. Metoda
Tomatisa jest zalecana przez logopedów,
terapeutów integracji sensorycznej, psychologów, pedagogów dla dzieci z problemami szkolnymi,
psychomotorycznymi, emocjonalnymi, przy problemach z komunikacją oraz
całościowych zaburzeniach rozwoju.
Proponując tę terapię rodzicom należy zaznaczyć, że jest to
terapia wspomagająca i stymulująca rozwój dziecka. Ze względu na swoje szerokie
oddziaływanie Metoda Tomatisa wspomaga terapię logopedyczną i znacznie skraca
jej czas.
Częstą
przyczyną wad wymowy u dzieci w wieku przedszkolnym są zaburzenia słuchowe.
Mogą to być czasowe niedosłuchy spowodowane nawracającymi wysiękowymi
zapaleniami uszu, długotrwałymi
katarami, przerostem migdałków itp.
Dla dzieci z taką
„przeszłością''wskazana jest terapia metodą Tomatisa przeprowadzona oczywiście po całkowitym wyleczeniu. Po niej dzieci szybciej ''nadrabiają
zaległości słuchowe', dzięki temu praca
z logopedą nabiera tempa. Wywołanie, korekta i utrwalanie głosek jest
łatwiejsze, ponieważ dzieci lepiej wysłuchują różnice częstotliwości
poszczególnych głosek i są w stanie lepiej kontrolować swoją mowę.
Równie dobrze reagują na terapię Metodą Tomatisa dzieci z wadami wymowy, których przyczyną są
zaburzenia słuchu fonematycznego. Dzieci
te mają problemy m.in. z różnicowaniem
blisko brzmiących głosek, z
różnicowaniem głosek trzech szeregów, mogą mieć mowę bezdźwięczną, trudności z nauką czytania oraz trudności ze
zrozumieniem wypowiedzi. Dla tych dzieci wskazany byłby trening słuchowy
przeprowadzony przed terapią logopedyczną lub w czasie jej trwania.
Kolejną
przyczyną wad wymowy są zaburzenia integracji sensorycznej. Nadwrażliwość
dotykowa i słuchowa, nieprawidłowe napięcie mięśniowe, brak koordynacji
ruchowej, zaburzenia percepcji własnego ciała i równowagi, trudności z planowaniem ruchu itp. mają
fundamentalne znaczenie w rozwoju dziecka. Oprócz wad wymowy, zaburzenia
integracji sensorycznej mogą powodować
również opóźniony rozwój mowy i problemy emocjonalne. Obserwujemy to
szczególnie u dzieci autystycznych, u dzieci z Zespołem Aspergera, ADHA i
dzieci z całościowymi zaburzeniami rozwoju. Ucho jest organem zmysłu, który nie tylko odbiera dźwięki ale
również odpowiada za mechanizmy
równowagi. Zależą one od dobrze funkcjonującego układu przedsionkowego, który znajduje się w uchu środkowym. Terapia
Metodą Tomatisa oprócz stymulacji słuchu stymuluje również układ przedsionkowy.
Dzięki temu w znacznym stopniu eliminuje trudności dzieci wynikające z jego
nieprawidłowej pracy. Ma to
bezpośrednie przełożenie na lepsze funkcjonowanie dzieci i skuteczniejszą pracę
terapeutów w tym logopedów.
Wielość i
złożoność przyczyn wad wymowy u dzieci jest nieograniczona. Eliminacja
chociażby jednej z nich może wpłynąć na
lepsze funkcjonowanie dziecka i skuteczniejszą terapię również logopedyczną.
Metoda Tomatisa jako terapia wspomagająca daje duże
możliwości pomocy dzieciom w wielu aspektach ich funkcjonowania. Celowe byłoby
przeprowadzenie terapii Metodą Tomatisa w wieku przedszkolnym, przed
rozpoczęciem nauki w szkole. Dzięki temu dzieci mogłyby uniknąć wielu
niepowodzeń i porażek związanych z edukacją początkową, która ma bardzo duży
wpływ na dalszą karierę szkolną i motywację do nauki.
Anna
Steinhagen
Lektury
polecane do dalszego polecania
czyli,
co czytam, czytałam i myślę, że może przydać się innym
Autor:
Jackson, Luce
Tytuł:
Świry, dziwadła i zespół Aspergera
Typ: książka,
poradnik dla rodziców
Wydawnictwo,
rok i miejsce: Warszawa, Wydawnictwo Fraszka Edukacyjna, we
współpracy z fundacją Synapsis
Słowa
kluczowe: dojrzewanie, nastolatki, zespół Aspergera, szkoła,
rozwój społeczny
Charakterystyka:
Poradnik dla rodziców i nastolatków z zespołem Aspergera napisany przez
trzynastolatka z zespołem Aspergera. Autor dowcipnie charakteryzuje, czym jest
zespół a potem opisuje rożne trudności w funkcjonowaniu, zwłaszcza w
funkcjonowaniu społecznym, sposoby radzenia sobie, daje też pewne wskazówki
postępowania. Często zwraca się do czytelnika, mówiąc, co może być trudne, co
dla niego osobiście jest trudne, co jest po prostu typowe dla zespołu
Aspergera. Zachowuje przy tym dość duży dystans, wskazując wprost na potrzebę
zaakceptowania siebie. Luce Jackson wychowuje się wraz z licznym rodzeństwem,
jeden z jego braci cierpi na ADHD, a najmłodszy na autyzm, w książce można
znaleźć też dużo odniesień, do tych dwóch zaburzeń, zwłaszcza ciekawe
porównania, ze wskazaniem na cechy wspólne.
plusy:
Bardzo łatwo się czyta, można czytać w metrze, w tramwaju i przed snem
minusy: dla
mnie miejscami nieco infantylna, ale w końcu pisał ją trzynastolatek :)
Komu
i w jakim celu polecam:
Rodzicom
dzieci i nastolatków z Zespołem Aspergera- aby lepiej rozumieli
swoje nastoletnie dzieci i mieli lepszą orientację, jakie zachowania dorosłych
mogą być pomocne.
Nastolatkom z zespołem Aspergera jako
poradnik o ich zaburzeniu.
Nauczycielom
zwłaszcza polecam część o trudnościach szkolnych i trudnościach
funkcjonowaniu społecznym – książka dobrze pokazuje pewne aspekty
funkcjonowania nie doświadczane przez osoby bez zespołu. Dokładnie omawia
wynikające z zaburzenia trudności w odnalezieniu się w środowisko szkolnym .
Nastolatkom
mającym kontakt z osobami z zespołem Aspergera
(rodzeństwo, koledzy w klasie) – aby mogli lepiej się rozumieć nawzajem
Psychologom,
pedagogom poradnianym i szkolnym - książka jest świetną propozycją psychoedukacji
i biblioterapii w pracy z rodzicami, rodzeństwem, nauczycielami, uczniami i
samymi osobami z zespołem Aspergera. Może też stanowić inspirację do
opracowania warsztatów,pogadanek itp.
Autor:
Razza, Carol; Erikis, Denis
Tytuł:
Potrzebuję rodziców. Będziesz zszokowany co według nastolatków znaczy być
dobrym rodzicem.
Typ: poradnik
dla rodziców
Wydawnictwo,
rok i miejsce: Lublin, rHema Jacek Saj
Słowa
kluczowe: nastolatki, rodzice, wychowanie, relacja z dziećmi
Charakterystyka:
Poradnik dla rodziców poświęcony relacjom z nastoletnimi dziećmi.
Podzielony na piętnaście krótkich rozdziałów, poruszający różne zagadnienia,
takie jak słuchanie, rozmowa z dziećmi, wspólne spędzanie czasu, zaufanie,
dyscyplina, wolność, granice. Każdy rozdział ma tę samą strukturę najpierw są
przytoczone cytaty z wypowiedzi młodzieży, zebrane w badaniach ankietowych.
Następnie jest krótki podrozdział nadpisany przez terapeutę, nawiązujący do
wypowiedzi nastolatków i zwierającym konkretne zalecenia dla rodziców. Rozdział
kończą uwagi na dany temat doktor Carol. Uwagi te uzupełniają zalecenia
terapeuty, są one proste i jednoznaczne. Książka silnie podkreśla konieczność
aktywnego zaangażowania rodziców w wychowywanie nastoletnich dzieci, okazywanie
im troski, miłości, ale też wyznaczania obowiązków, stawiania granic,
rozsądnego dyscyplinowania. Pokazuje, że dorastające pociechy bardzo oczekują
uważnych na ich potrzeby rodziców.
Plusy:
bardzo krótkie i syntetyczne omówienie problemów, pokazuje zarówno
spojrzenie młodzieży, terapeuty rodzinnego i specjalisty czyli dr Carol Razza.
Lektura zmusza do refleksji.
minusy: nie
zawsze wskazuje jak prezentowane rady wcielić w życie. Dla mnie osobiście za
krótkie i zbyt syntetyczne - po przeczytaniu miałam wiele pytań do autorów, na
które nie znalazłam w tekście odpowiedzi.
Komu
i dlaczego polecam:
Rodzicom,
porusza większość istotnych tematów związanych z relacją z nastoletnimi
dziećmi. Miejscami bardzo zaskakują wypowiedzi młodzieży, co może zachęcać do
rozmowy i dokładnego słuchania własnych dzieci i nie ulegania powszechnym
stereotypom na temat oczekiwań młodzieży w stosunku do rodziców.
Psychologom,
pedagogom poradnianym i szkolnym - książka może być pomocna w psychoedukacji i
biblioterapii rodziców nastolatków. Może też stanowić inspirację do opracowania
warsztatów. pogadanek itp., a także być źródłem przykładów i cytatów w
rozmowach z rodzicami
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Autor:
Caspersen, Dana we współpracy z Joostem Elfersoenem
Tytuł: Powiedz to inaczej. 17 zasad rozwiązywania konfliktów
Typ:
Poradnik
Wydawnictwo,
rok i miejsce: Warszawa, Czarna owca, 2015
Słowa
kluczowe: konflikt, mediacje, porozumienie
Charakterystyka:
Książka stanowi, jak to nazywają autorzy „projekt horyzontalny”, gdzie
koncepcja, tekst autorski, redakcja, projekt graficzny stanowią jedność. Nie ma
w tej książce, prostej liniowej narracji, opowieści. Jest to spójna graficznie
i treściowo prezentacja zasad bycia w konflikcie i wychodzenia z konfliktu.
Przy czym zasadom są przeciwstawione antyzasady, które mogą doprowadzić do
stagnacji lub wyniszczającej eskalacji konfliktu. To zestawienie podkreśla
wyrazista trójkolorowa biało-czerwono-czarna szata graficzna. Konflikt w tej
książce prezentowany jest jako powszechne zdarzenie stanowiące część życia i
dające możliwość zmiany. Autorzy akcentują możliwość wyboru zachowania,
pokazując, że od nas należy, czy chcemy zaostrzyć konflikt, czy dążyć do jego
rozwiązania. Pozycja zawiera dużo przykładów wypowiedzi, zarówno tych
pozwalających rozwiązać konflikt, jak i tych go nasilających. Daje też
możliwość ćwiczenia formułowania własnego stanowiska. Podsumowując, książka
pokazuje ciekawe podejście do konfliktu i daje czytelnikowi możliwość
przemyślenia własnych zachowań, kontrolowania ich i wybierania tych, które w
danym momencie są według nas właściwe.
plusy:
Książka stanowi syntetyczne zestawienie wiedzy o zasadach wychodzenia z
konfliktu, przedstawionych w interesujących graficznie sposób. Książka jest
pozycją niemal kolekcjonerską ze względu na unikalna szatę graficzną
minusy: Waga
i format, to nie jest pozycja kieszonkową, ma swój ciężar i trudno czyta się ją
w autobusie.
Komu
i dlaczego polecam: wszystkim (no prawie): pracownikom poradni,
nauczycielom, rodzicom, nastolatkom - wszystkim, którzy są ciekawi jak mogą
wpływać na przebieg konfliktu.
Autor:
Heyne, David; Rollings, Stephanie
Tytuł: Niechęć do szkoły. Jak pomóc dziecku, które opuszcza lekcje i
wagaruje
Typ: podręcznik
do terapii (manual)
Wydawnictwo,
rok i miejsce: Gdańsk, GWP, 2004
Słowa
kluczowe: absencja szkolna, odmowa chodzenia do szkoły,
terapia
Charakterystyka:
Książka jest skrótem anglojęzycznego podręcznika prowadzenia terapii
uczniów odmawiających chodzenia do szkoły, składa się z trzech części. W
pierwszej, stanowiącej wprowadzenie, autorzy definiują trzy rodzaje absencji
szkolnej: wycofanie szkolne, wagary i odmowę chodzenia do szkoły. Przy czym,
odmowa chodzenia do szkoły jest przeciwstawiona wagarom, a jej kryteria to,
znaczna liczba nieobecności w szkole, często przeradzająca się w długi okres
absencji, występujące u dzieci odznaki problemów emocjonalnych, gównie
nadmiernej lękliwości, przygnębienia i różnych objawów somatycznych, dzieci w
trakcie nieobecności w szkole pozostają w domu, a rodzice o tym wiedzą, u
uczniów tych nie obserwuje się problemów wychowawczych. Według autorów odmowę
chodzenia do szkoły zazwyczaj poprzedza jedno z wymienionych zdarzeń: zmiana
szkoły, choroba członka rodziny, bądź inne stresujące wydarzenia w rodzinie,
lęk w sytuacjach szkolnych, izolacja rówieśnicza, natomiast inne czynniki
podtrzymują zaburzenia. Druga część książki jest poświęcona diagnostyce
problemu. Sam schemat diagnozy jest godny uwagi, przydatne mogą być także zamieszczone
na końcu kwestionariusze wywiadu, niestety proponowane testy psychologiczne nie
mają swoich polskich odpowiedników. Ostatnia część omawia interwencję
obejmującą zarówno pracę z dzieckiem, rodzicami jak i z personelem szkoły. Jest
ona oparta na założeniach terapii poznawczo- behawioralnej. Dokładnie została
także opisana strategia powrotu ucznia do szkoły.
plusy:
Książka nadal pozostaje jedyną pozycja w języku polskim poświęconą interwencji
w przypadku odmowy chodzenia szkoły. Zawiera podstawowe założenie pomocy
uczniom odmawiających chodzenia do szkoły.
minusy:
Proponowana lektura powstała w roku 2003 z związku z powyższym
nie uwzględnia najnowszych badań dotyczących uwarunkowań odmowy chodzenia do
szkoły a także tych dotyczących efektywności terapii. Obecnie nie przeciwstawia
się wagarów, odmowie chodzenia do szkoły, nowsze badania wykazały, że różne
typy absencji mogą występować u jednego dziecka, wzajemnie się przenikać i
zmieniać. Więcej też wiadomo o uwarunkowaniach odmowy chodzenia do szkoły.
Komu
i dlaczego polecam: Psychologom, pedagogom pracującym w poradniach
i szkołach książka przedstawia schemat i narzędzia przydatne w diagnozie
problemu, pozwala także zaplanować pomoc uczniowi.
Nauczycielom, aby
mogli lepiej zrozumieć problemy swoich podopiecznych oraz przebieg interwencji.
Autor:
Carr, Alan
Tytuł: Depresja i próby samobójcze młodzieży. Sposoby reagowania
Typ: podręcznik
dla psychologów i pedagogów pracujących z młodzieżą
Wydawnictwo,
rok i miejsce: Gdańsk, GWP, 2004
Słowa
kluczowe: depresja, nastolatki, diagnoza, interwencja
Charakterystyka:
Książeczka została napisana przez znanego profesora psychologii,
specjalizującego się w pracy z dziećmi i młodzieżą z zaburzeniami psychicznymi.
Celem książki jest zapoznanie czytelników z pojęciem depresji, omówienie
czynników ryzyka zaburzenia i czynników chroniących, a także czynników
wewnętrznych i zewnętrznych podtrzymujących depresję, ponadto danie wskazówek,
co do diagnozy i interwencji. Podręcznik zawiera też wskazania jak oceniać
prawdopodobieństwo popełnienia samobójstwa i jak postępować z osobą grożącą
samobójstwem. Treść podzielona jest na dwie części pierwsza dotyczy depresji,
druga samobójstw. W pierwszej są dokładnie omówione zostały objawy depresji i
ich konsekwencje. Podane są sposoby diagnozy, w tym dokładne pytania wywiadu z
nastolatkiem i jego rodzicami, a także propozycja psychoedukacji dla
nastolatków i ich rodziców. Może to stanowić nieocenioną pomoc dla pedagogów i
psychologów szkolnych. Omówiono też różne sposoby pomocy, część z nich mogą
stosować, niespecjaliści np. rodzice lub nauczyciele. W drugiej części autor
opierając się na teorii czynników ryzyka i czynników ochronnych, omawia jak
ocenić ryzyko samobójstwa i jak w takiej sytuacji interweniować.
plusy:
bardzo syntetyczna, krótka forma, zawiera w sobie pełne kompendium wiedzy o
depresji i próbach samobójczych w ujęciu teorii czynników chroniących.
Niezwykle praktyczna: dodatek zawiera gotowe narzędzia do zastosowania w
podczas interwencji.
minusy:
Proponowana lektura powstała w roku 2003 z związku z powyższym nie
uwzględnia najnowszych badań i podejść terapeutycznych.
Komu
i dlaczego polecam:
Psychologom,
pedagogom pracującym w poradniach i szkołach; książka
przedstawia schemat diagnozy i postępowania, zarówno w sytuacji rozpoznawania u
nastolatka depresji jak i w momencie wystąpienia zagrożenia samobójstwem.
Nauczycielom, aby
mogli lepiej zrozumieć problemy swoich podopiecznych, a także aby mogli
zwiększyć swoją wrażliwość na niektóre zachowania młodych ludzi.
Rodzicom,
zwłaszcza rodzicom dzieci cierpiących na depresje -
jako możliwość zdobycia wiedzy, zrozumienia procesu i podpowiedź pewnych
działań i zachowań wobec własnego dziecka.
Psychoterapeutom
i psychiatrom w celu przypomnienia sobie podstaw – co niekiedy
bardzo się przydaje. Książkę lub jej fragmenty można wykorzystać w
psychoedukacji nauczycieli i rodziców
Autor:
Turno, Monika
Tytuł:
Dziecko z depresją. W szkole i przedszkolu. Informacje dla pedagogów i
opiekunów
Typ: broszura
dla nauczycieli
Wydawnictwo,
rok i miejsce: Warszawa,
ORE, 2010, seria wydawnicza: One są wśród nas
Słowa
kluczowe: depresja, dzieci, młodzież, nauczyciele
Charakterystyka:
Bardzo dobra krótka pozycja adresowania do nauczycieli. Zawiera
definicję depresji, jej rodzajów, omówienie objawów z uwzględnieniem ich
zróżnicowania ze względu na wiek chorującego. Autorka opisała także trudności w
funkcjonowaniu szkolnym, osób z zaburzeniem. W kolorowych ramkach umieszczono
wskazania dla nauczycieli.
plusy:
Krótka forma, niezbędny zestaw informacji dla dobrej psychoedukacji. W formie
cyfrowej jest zamieszczona na stronach internetowych ORE.
minusy:
Wydaje się, że niektóre zalecenia ze względu na swoją ogólność mogą nie zostać
wdrożone w życie .
Komu
i dlaczego polecam:
Nauczycielom jako
źródło podstawowej wiedzy o zaburzeniu depresyjnym, Wiedzy, która, ułatwia
zarówno wstępne rozpoznawanie uczniów z podejrzeniem depresji jak i kontakt z
uczniem z depresją
Rodzicom
podobnie jak nauczycielom jako pozycję dostarczającą minimalną dawkę
wiedzy
Kolegom
nastolatka w depresji: aby lepiej rozmieli jego zachowania
Samej
osobie cierpiącej jako pozycję psychoedukacyjną o zaburzeniu
Psychologom
(szkolnym i poradnianym) psychiatrom, psychoterapeutom jako
narzędzie psychoedukacji
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Autor:
Namysłowska, Irena
Tytuł:
Dziecko z zaburzeniami psychotycznymi w szkole. Informacje dla pedagogów i
opiekunów
Typ: Broszura
dla nauczycieli
Wydawnictwo,
rok i miejsce: ORE 2010 Warszawa, seria wydawnicza: One są wśród
nas
Słowa
kluczowe: zaburzenia psychotyczne, schizofrenia, młodzież,
szkoła
Charakterystyka:
Broszura napisana przez profesor psychiatrii dzieci i młodzieży,
uznanego specjalistę tej dziedziny, kierowana jest do nauczycieli praktyków.
Czytelnik nie znajdzie tu odwołującego się do klasyfikacji medycznej wykładu
akademickiego, czy rozważań, o przyczynach zaburzenia. Otrzyma natomiast
krótkie wyjaśnienie, czym są zaburzenia psychotyczne, zwłaszcza schizofrenia, jakie
są jej podstawowe objawy oraz jakie zachowania ucznia mogą świadczyć, że z
takimi trudnościami mamy właśnie do czynienia. Autorka opisuje nie tylko
symptomy zaburzeń, ale też jak one wpływają na funkcjonowanie szkolne i
społeczne nastolatka. Czytelnik znajdzie też konkretne zalecenia jak wspomagać
ucznia w tych zakresach, także co z robić w sytuacji nagłego pogorszenia się
stanu zdrowia w czasie pobytu w szkole. Ostatnia część opracowania jest
poświęcona rozmowie z osobą z myślami samobójczymi. W punktach omówione zostały
różne aspekty sytuacji i podane konkretne propozycje zachowań i wypowiedzi.
Plusy:
Krótko, rzeczowo i poważnie podane zostały dokładne wskazania do pracy
pedagogicznej. Bardzo istotne są tez informacje w ostatniej część. Publikacja
jest dostępna na stronach ORE.
minusy:
chyba nie ma
Komu
i dlaczego polecam:
Nauczycielom:
dostarcza podstawowej wiedzy o schizofrenii tym samym obniżając
naturalny niepokój i obawę przed innością.
Psychologom
(szkolnym i poradnianym) psychiatrom, psychoterapeutom do
wykorzystania w psychoedukacji nauczycieli oraz szkoleniu rad pedagogicznych
Autor:
Derezińska, Ida; Gajdzik, Monika
Tytuł:
Dziecko z zaburzeniami lękowymi w szkole i przedszkolu. Informacje dla
pedagogów i opiekunów
Typ: Broszura
dla nauczycieli
Wydawnictwo,
rok i miejsce: Warszawa, ORE, 2010, seria Wydawnicza: One są wśród nas
Słowa
kluczowe: zaburzenia lękowe, zaburzenia po traumie,
nauczyciele, dzieci i młodzież
Charakterystyka:
To kolejna broszurka z serii „One są wśród nas”, poświęcona zaburzeniom
psychicznym. Autorka bardzo skrótowo omawia charakterystykę lęku i zapoznaje
czytelnika z większością zaburzeń lękowych. W ostatniej części pisze o pomocy
osobom po przeżytym stresie.
plusy:
lakoniczność, omówienie większości zaburzeń lękowych dzieci i młodzieży
minusy: zbyt
dużą skrótowość, wydaje się także, że autorki za mało uwagi poświęciły
dostosowaniu pracy nauczyciela do potrzeb nauczania, ograniczając się do
ogólnych wskazań.
Komu
i dlaczego polecam:
Nauczycielom,
którzy dotąd nie mieli żadnej wiedzy o zaburzeniach lękowych.
Rodzicom
podobnie jak nauczycielom jako pozycję dostarczającą minimalną dawkę
wiedzy.
Autor:
Lauveng, Arnhild
Tytuł:
Coś zupełnie innego. Piekło dorastania
Typ: poradnik
dla młodzież poświęcony zdrowiu psychicznemu
Wydawnictwo,
rok i miejsce: Smak słowa, 2013, Sopot
Słowa
kluczowe: dojrzewanie, zaburzenia psychiczne, pomoc
Charakterystyka:
Autorka wstrząsającej książki autobiograficznej „Po drugiej stronie
lustra” opisującej trudne doświadczenie przeżywania przez nastolatkę zaburzenia
psychotycznego oraz pobytu w szpitalu psychiatrycznym, tym razem jako
psychoterapeutka napisała książkę dla młodych czytelników borykających się z
rożnymi trudnościami emocjonalnymi i psychicznymi, a także dla różnych osób w
ich otoczeni: rówieśników rodzeństwa, rodziców, dziadków, sąsiadów,
nauczycieli. Książka jest podzielna na dwie części: pierwsza składa się z
opowiadań, których bohaterowie przeżywają różne trudności psychiczne, jest
opisane ich środowisko, działania bliskich. Widać wyraźnie, że niektóre
postawy, zachowania rówieśników, dorosłych, pomagają w poradzeniu sobie z
problemem, a niektóre wyraźnie zwiększają przeżywane trudności. Problemy
nastolatków są pokazane przez opis ich odczuć, przeżyć, zachowań, nie są
nazwane, czy sklasyfikowane medycznie.
Pozwala to nastoletniemu czytelnikowi identyfikować się z postacią, a
dorosłemu dają możliwość refleksji nad bliskimi sobie dziećmi, a także nad
własnym zachowaniem i jego konsekwencjami. W drugiej części autorka, bez
sensacji, czy budzenia lęku, starannie objaśnia czym są zaburzenia psychiczne,
jak wpływają na organizm stosowane leki, i dlaczego nie zawsze działają, co to
jest psychoterapia, co się dzieje po przyjęciu do szpitala psychiatrycznego
oraz wiele innych kwestii istotnych dla osoby rozważającej podjęcie leczenia
bądź już leczącej się psychiatrycznie.
Plusy:
Świetna pozycja poświęcona zdrowiu psychicznemu.
Minusy:
Została napisana w Norwegii, a nie w Polsce i ukazuje tamtejsze realia
w tym zasady funkcjonowania pomocy psychiatrycznej.
Komu
i dlaczego polecam:
nastolatkom:
książka może pomóc zrozumieć problemy własne i problemy przyjaciół, a także w
sposób przystępny odpowiada na wiele pytań, o tym czym są zaburzenia, jak się
je leczy.
rodzicom,
nauczycielom: w przedstawionej pozycji znajdą opisy konkretnych
zachowań - co może pomóc w refleksji na własnymi zachowaniami w kontekście
problemów psychicznych dzieci i młodzieży
Psychologom,
pedagogom poradnianym i szkolnym - książka jest świetną propozycją psychoedukacji
i biblioterapii w pracy z rodzicami, rodzeństwem, nauczycielami, uczniami. Może
też stanowić inspirację do opracowania szkoleń, warsztatów. pogadanek itp.
Studentom
pedagogiki i ich wykładowcom: lektura może stanowić świetne wprowadzenie do
przedmiotów, które poruszają zagadnienia związane z psychopatologią.
„Nie
przydeptuj małych skrzydeł”
Katarzyna
Wnęk-Joniec
Wydawnictwo:
Żak
Obowiązkowa lektura każdego rodzica! Napisana prostym
językiem - językiem dziecka. Kwintesencja tego, co najważniejsze w wychowaniu i
budowaniu relacji z dzieckiem, uczy wrażliwości na potrzeby małych dzieci. Książeczka
mała ale bardzo bogata w treść.
Każdy rozdział to apel małego dziecka do
rodzica np.:
Szanuj mnie,
Przytulaj
mnie,
Nie
mów o mnie źle,
Pomóż mi się złościć,
Pozwól
mi płakać,
Nie
lekceważ moich lęków,
Nie
dawaj mi wszystkiego, o co poproszę,
Ja
także chcę być wysłuchany,
Daj
mi swój czas,
Wspieraj
mnie mądrze,
Nie przydeptuj moich małych skrzydeł.
„Próbowałam
już wszystkiego. Jak radzić sobie z niesfornym dzieckiem bez bicia i krzyku”
Wydawnictwo:
Esprit
Książka jest wartościową lekturą
dotyczącą potrzeb, umiejętności i rozwoju małego dziecka To poradnik dla
rodziców dzieci w wieku od roku do pięciu lat, dla tych którzy już wyczerpali
swoje pomysły co robić gdy:
dziecko dostaje ataku furii w markecie,
ignoruje wszelkie zakazy i wdaje się w
bójki,
ciągle ucieka,
nie chce opuścić placu zabaw,
odmawia jedzenia lub się nim bawi,
buntuje się,
ma trudności z zasypianiem.
Koniecznie
przeczytaj!
Zawiera bardzo dużo praktycznych
wskazówek wychowawczych. Napisana w bardzo przystępny sposób, wzbogacona
ciekawymi ilustracjami. Najpopularniejsza francuska książka o wychowaniu – od
czasu wydania stale na szczytach list bestsellerów.
„W
sercu emocji dziecka”
Wydawnictwo:
Esprit
Isabelle Filliozat
francuska psychoterapeutka i matka dwójki dzieci. Jej wiedza na temat świata
wewnętrznych przeżyć dziecka opiera się nie tylko na wiedzy akademickiej, ale
też na własnym doświadczeniu. Od lat towarzyszy dorosłym i ich dzieciom w
drodze ku większej wolności i szczęściu.
Książka W
sercu emocji dziecka, pomoże dorosłym towarzyszyć dzieciom przeżywającym strach, gniew, radość, smutek, depresję.
Autorka posługując się przykładami, pokazuje np.:
Jak rodzice mogą postąpić, gdy u
dziecka pojawiają się łzy?
Jak mogą przygotować je na narodziny
rodzeństwa?
Jak rozmawiać z dzieckiem, gdy ma
kłopoty w szkole?
Co powiedzieć dziecku gdy jest ciężko chore?
Wprowadza
w ważny świat dziecięcych emocji.
„Moje
dziecko doprowadza mnie do szału. Jak zrozumieć to, co dzieje się w głowie
twojego dziecka”
Wydawnictwo:
Esprit
Poradnik dla rodziców dzieci w wieku 6-11 lat. To kompendium wiedzy o psychicznym rozwoju dziecka. Autorka krok po
kroku omawia prawidłowości rozwojowe w danym wieku, w przejrzysty sposób tłumaczy
zawiłe różnice między spojrzeniem na świat rodzica, a postrzeganiem otoczenia
przez dziecko.
Wyjaśnia np:
- co powoduje u dziecka napad złości?
- co zrobić, gdy dziecko rzuca rzeczy, gdzie popadnie?
- jak rozpoznać przyczyny stresu dziecka?
- czy tiki mogą być niebezpieczne?
- co powoduje u dziecka napad złości?
- co zrobić, gdy dziecko rzuca rzeczy, gdzie popadnie?
- jak rozpoznać przyczyny stresu dziecka?
- czy tiki mogą być niebezpieczne?
Książka daje
do myślenia i motywuje do działania!
Wydawnictwo Media Rodzina władnie wydało poradnik dla
rodziców. *iak mówić, żeby maluchy ras słuchały” autorstwa J. Faber i J. King.
Już sama szata graficzna książki oraz nazwisko jednej z autorek nawiązuje do
serii poradników napisanych przez A. Faber i £. Mazlish i najbardziej znany
*-ak mówić, żeby dzieci nas słuchały...**). Zbieżność nazwisk autorek nie jest
przypackcwa ;carna Faber to córka Adele i kontynuatorka jej podejścia do
wychowania dzieci Poradnik rapisała wspólnie ze swoją przyjaciółką Julie King.
Obie panie
prowadzą - niezależnie od siebie - warsztaty umiejętności wychowawczych dla
rodziców i każda z nich wychowała po trójce własnych dzieci. Wiedzą więc o czym
piszą, rozumieją doskonale z czym borykają się rodzice małych dzieci Jak pisze
jedna z nich: „Chociaż sądziłam, że wychowanie dzieci bęczie dla mnie naturalną
sprawą, to Jednak gcy trzeba dzień po dniu i noc po nocy zaspokajać bez ustanku
wszystkie potrzeby i uczucia, nic nie jest łatwe i nikt - doskonały. Czasami
jedyny cel to zwykłe przetrwanie”.
Autorki dzielą się z
czytelnikiem swoją wiedzą, doświadczeniem jak również doświadczeniem rodziców
przychodzących do nich na warsztaty.
Książka składa się z dwóch części:
1. W pierwszej autorki przedstawiają zestaw podstawowych vnarzędzi”
niezbędnych
w wychowywaniu małych czieci. Owe ..narzędzia** będą
potrzebne do tego. zęby poradzić sobie z trudnymi uczuciami dzieci (które mają
wpływ na ich zachowana), niezbędne do skutecznego zachęcania dzieci do
współpracy, pomogą w rozwiązywaniu konfliktów.
2.
Oruga część
książki jest poświęcona zastosowaniu vnarzędzi” w rozwiązywaniu
codziennych problemów takich jak: poranne wychodzenie 2 domu, zakupy w
supermarkecie, sprzątanie czy konflikty między rodzeństwem.
Ogromną zaletą książki jest rozdział dotyczący wychowywania
dzieci z zaburzeniami neurorozwojowymi {jedna z autorek ma dzieci z
zaburzeniami integracji sensorycznej ora2 z autyzmem).
Książka jest
napisana żywym, dowcipnym językiem. Autorki piszą w niej o „młodych
wychodzących ze skćryv, okropnych dwulatkach, wojowniczych
trzylatkach czy nieznośnych czterolatkach.
Gdybym miała polecić
zapracowanym 1 przemęczonym rodzicom jeden poradnik poświęcony wychowaniu
dzieci - to byłby mój wybór.
Lidia
Zienkiewicz, psycholog
„Dziecko
afatyczne w szkole i przedszkolu* pod red. A. Paluch I E. Drewniak- Wołosz to
pozycja przcznaczonagłównic dla nauczycicfi (podtytuł: „Poradnik dla
naucrycicłi*). Książkę nap15.1L psychologowie,
logopedzi i pedagodzy specjalni oc lat pracujący z dziećmi afatycznyrri w
Ośrodku Szkolno Wychowawczym dla Dzieci z Afazją w Krakowie oraz w Specjalistycznej Poradni Psychologiczno
Pedagogicznej dla Dzieci z Niepowodzeniami
Edukacyjnymi - również w Krakowie.
W sposób
przejrzysty i wielostronny zapoznają czytelników ze specyfika dziecko
apatycznego. Przedstawiaj* podstawowe informacje o tym zaburzeniu: jak
rozpoznać, z czym różnicować, jakiego typu trudności edukacyjne występują w
trakcie rozwoju i edukacji dziecka.
Najwięcej
miejsca zajmują w poradniku wskazówki co robić. zebv minimalizować skutki
zaburzeń wynikających z afazjil Jak wspierać dzieci borykające się z
trudnościami: z przetwarzaniem słuchowym, rozumieniem mowy, wypowiadaniem się,
nauką czytana i pisania oraz nauką matematyki. Ważnym elementem niedokształcenia
mowy o type afazjl Jest mniejsza sprawność motoryczna oraz pojawiające się Juz
w wieku przedszkolnym trudności w funkcjonowaniu emocjonalno- społecznym.
Część poradnika
napisali rodzice działający w Fundacji dla Osób z Afazją „wyrazić Siebie.
Dzielą się swoimi doświadczeniami, trudnościami i sukcesami w wychowaniu
dzieci, wc wspieraniu ich rozwoju oraz edukacji.
Z szacunków
Fundacji wynika, że dzieci afatycznych w Polsce jes ok 7%
- w większości przypadków nie są one prawidłowo zdiagnozowane i nie otrzymują właściwej pomocy.
Książka
jest niezwykłe przydatna zarówno dla nauczycieli, rodziców jak również dla
specjalistów, psychologów i logopedów.Dzięki
poradnikowi proWemy dzieci z ofaz,'ą mogą być lepiej identyfikowane, a pomoc
dzieciom skuteczniejsza.