Polecamy

Polecamy książkę "Kiedy pozwolić?  Kiedy zabronić?"  Robert J. MAcKenzie,  GWP
Jasne reguły pomagają wychowywać powstała z myślą o rodzicach, jednak zawarte w niej pomysły i metody postępowania mogą się przydać każdemu, kto pragnie lepiej komunikować się z dziećmi i wytyczać im jasne granice. Metody te mogą być stosowane w różnych sytuacjach. Czytelnik znajdzie tu opis technik, które pomogą mu powstrzymać niewłaściwe zachowania dzieci i nauczyć je obowiązujących za-sad postępowania w możliwie przejrzysty i łatwy do zrozumienia sposób. Zapomnij o kazaniach, pogróżkach, karach i próbach perswazji. Nie będziesz ich już potrzebował. Koniec także z kłótniami i próbami sił. Twoje dzieci będą rozumiały, co chcesz im powiedzieć, jeśli nauczysz się wytyczać stałe granice i wspierać swoje słowa skutecznymi działaniami. Ta książka pokazuje, jak tego dokonać. Prezentowane w niej metody staną się potrzebną alternatywą wobec tak nieefektywnych skrajności, jakimi są nadmierna surowość lub pobłażliwość. W kolejnych rozdziałach została przedstawiona całościowa i spój-na metoda wychowywania dzieci. Jest ona prosta, uporządkowana i dostosowana do kolejnych etapów rozwoju dziecka. Sprawdziło ją i z powodzeniem stosuje wiele tysięcy nauczycieli i rodziców. Metoda ta jest skuteczna w wychowywaniu dzieci w każdym okresie ich rozwoju - od drugiego roku życia aż do wieku nastoletniego.






Masaż Dotyk Motyla
W książce pt „Dotyk Motyla” dr. Evy Reich jest opisany masaż, który jest darem Evy Reich dla ludzkości. Uczyła go na całym świecie, promując zdrowie i rozwój.
Masaż Dotyk Motyla jest jedną z technik terapii Łagodnej Bio-Energetyki (Gentle Bio-Energetics) i został opracowany przez lekarkę dr Evę Reich, której ojciec Wilhelma Reich wprowadził metodę pracy z ciałem do zachodniego świata psychoterapii.
Eva Reich, jako asystentka swojego ojca obserwowała stosowanie przez niego delikatnego dotyku u niemowląt i dzieci. Zainspirowały ją również jego badania, które ujawniły, że delikatne głaskanie powierzchni skóry skutkuje poszerzaniem się energii życiowej, nawet do pola energetycznego człowieka, a zagłębianie się w tkanki powoduje kurczenie się energii do wewnątrz.
Po raz pierwszy użyła Masażu Dotyk Motyla na oddziale pediatrycznym w Harlem Hospital w Nowym Jorku (1951-1952) gdzie pracowała z dziećmi przedwcześnie urodzonymi. Stosowany przez nią Dotyk Motyla pomagał im przeżyć. Następnie Eva rozwijała tę technikę w trakcie praktyki lekarskiej na terenach wiejskich w Main (1950-1976) oraz w okresie prowadzonych przez nią warsztatów na całym świecie w latach 1976-1990.
Eva była świadkiem tylu traum wśród niemowląt, że stała się ekspertem w rozpoznawaniu i uzdrawianiu u dorosłych wspomnień dotyczących traum pierwotnych. Zaobserwowała, że poważne choroby i schorzenia często mają swoje korzenie w traumie pierwotnej, szczególnie powstałej w trakcie porodu i z powodu niechcianej ciąży.
Masaż Dotyk Motyla to bardzo delikatny dotyk stosowany, aby rozpuścić zbroje, uzdrowić traumatyczne doświadczenia, uwolnić blokady i przywrócić przepływ energii.
Dotyk podczas masażu jest bardzo lekki i delikatny jak muśnięcie skrzydłami motyla a sam masaż wykonuje się poprzez ubranie lub bezpośrednia na skórze. Eva uważała, że zapisane w ciele traumatyczne wspomnienia można uwolnić bardzo delikatnym dotykiem. Im subtelniejszy dotyk, tym silniej działa.
Masaż jest bardzo prosty i łatwy do nauczenia. Pielęgniarka, która używa tego masażu w swojej pracy uważa, że to właśnie jego prostota jest tym, co daje tak duże efekty. Masaż jest krótki i powtarzalny. Może być wykonywany raz dziennie lub raz w tygodniu.
Ze względu na delikatny, nieinwazyjny charakter dotyku, technika nie będzie aktywowała historii przemocy i może wspomóc uzdrowić zarówno fizyczne, jak i emocjonalne traumy. Pomaga osobom z doświadczeniami przemocy poczuć się bezpiecznie, gdy są dotykane.
Masaż Dotyk Motyla jest masażem uspakajającym jak i energetyzującym w zależności od energetycznych potrzeb osoby, która go otrzymuje. Jest wspaniałym sposobem na terapię dla dzieci i dorosłych pomagając w eliminacji dysfunkcji związanych z niepełnosprawnością, depresją, traumą, nerwicami i innymi chorobami.
Pierwotnie masaż opracowany po to, aby pomagać w budowaniu więzi między rodzicami a dzieckiem, przekształcił się w narzędzie wspomagające zdrowie i rozwój od poczęcia aż do śmierci.
Zastosowanie:
Noworodki, niemowlęta i dzieci
  • Pomaga matce zrelaksować się w trakcie rodzenia i zregenerować siły po porodzie
  • Pomaga w poszerzaniu energii niemowlęcia i zintegrowaniu doświadczenia narodzin
  • Odnawia utraconą więź w wyniku rozłąki matki z niemowlęciem
  • Pomaga matce/ojcu w nawiązaniu więzi z niemowlęciem/dzieckiem
  • Pomaga adoptowanym dzieciom w nawiązaniu relacji z rodzicami
  • Pomaga w radzeniu sobie z dziecięcymi traumami, chorobami, bólem, nadaktywnością i problemami ze snem
  • Działa rozluźniająco przy kolkach dziecięcych
Dorośli

  • Uzdrawia wspomnienia dotyczące traumy pierwotnej.
  • Rozpuszcza zbroję, przywraca naturalny przepływ energii życiowej.
  • Ułatwia nawiązanie więzi między partnerami, rodzicami, dziećmi.
  • Odbudowuje energię po wypadku/chorobie.
  • Poprawia komfort życia osobom w hospicjum.
  • Łagodzi objawy stresu, sprzyja rozluźnieniu, poprawia funkcjonowanie organizmu.
  • Zapewnia komfort w czasie odczuwania bólu.
  • Ułatwia nawiązanie kontaktu z własnym ciałem.
  • Pomaga ofiarom przemocy.
  • Pomaga osobom przebywającym w szpitalach i hospicjach.

Metoda Tomatisa – terapia wspomagająca pracę logopedy z dziećmi z wadami wymowy 
            Od kilku lat logopedzi pracujący  w przedszkolach, szkołach , poradniach i innych placówkach edukacyjnych i medycznych obserwują wciąż zwiększającą się liczbę dzieci wymagających terapii logopedycznej. Problemy z jakimi zgłaszają się rodzice ze swoimi dziećmi są coraz bardziej złożone i wymagają podejmowania wielospecjalistycznych działań. Rzadko kiedy po roku pracy w gabinecie, terapię logopedyczną można uznać za zakończoną. Ze względu na wielość i różnorodność przyczyn, możemy mieć do czynienia u dzieci z problemami o różnym stopniu nasilenia. Mogą to być drobne niedociągnięcia artykulacyjne, wady i błędy wymowy, zaburzenia mowy i języka, zaburzenia komunikacji. W literaturze logopedycznej  oraz medycznej (neurologia, foniatria) można znaleźć wiele klasyfikacji i objaśnień tych terminów.
            Rolą logopedy jest prawidłowo zdiagnozować problem dziecka,  ustalić przyczynę jego powstania  a następnie zaplanować terapię. Jeżeli  jest możliwość usunięcia  przyczyny, rezultaty terapii są bardziej  zadowalające a czas jej trwania jest  krótszy. Są jednak takie sytuacje w pracy terapeutycznej gdy nie jest to  możliwe, wówczas możemy  starać się pomóc dziecku lepiej  funkcjonować.
            Biorąc pod uwagę złożoność problemów z jakimi musi zmierzyć się w trakcie diagnozy i planując terapię, logopeda często korzysta z pomocy innych specjalistów : audiologa, laryngologa, foniatry, ortodonty, psychologa, terapeuty integracji sensorycznej, pedagoga itp. Podejmując natomiast logopedyczne działania terapeutyczne  może skierować dziecko na terapie wspomagające.
            Jedną z nich jest Metoda Tomatisa- technika dźwiękowej stymulacji sensorycznej.
Odpowiednio dobrany i zmodyfikowany materiał dźwiękowy jest przekazywany dzięki specjalnym słuchawkom przez przewodnictwo powietrzne oraz przez przewodnictwo kostne za pomocą wibracji w górnej części czaszki. Metoda Tomatisa jest zalecana  przez logopedów, terapeutów integracji sensorycznej, psychologów,  pedagogów dla dzieci z problemami szkolnymi, psychomotorycznymi, emocjonalnymi, przy problemach z komunikacją oraz całościowych zaburzeniach rozwoju.
Proponując tę terapię rodzicom należy zaznaczyć, że jest to terapia wspomagająca i stymulująca rozwój dziecka. Ze względu na swoje szerokie oddziaływanie Metoda Tomatisa wspomaga terapię logopedyczną i znacznie skraca jej czas.
            Częstą przyczyną wad wymowy u dzieci w wieku przedszkolnym są zaburzenia słuchowe. Mogą to być czasowe niedosłuchy spowodowane nawracającymi wysiękowymi zapaleniami uszu, długotrwałymi  katarami, przerostem migdałków itp.  Dla  dzieci z taką „przeszłością''wskazana jest terapia metodą Tomatisa  przeprowadzona oczywiście  po całkowitym wyleczeniu.  Po niej dzieci szybciej ''nadrabiają zaległości słuchowe',  dzięki temu praca z logopedą nabiera tempa. Wywołanie, korekta i utrwalanie głosek jest łatwiejsze, ponieważ dzieci lepiej wysłuchują różnice częstotliwości poszczególnych głosek i są w stanie lepiej kontrolować swoją mowę.
Równie dobrze reagują na terapię Metodą Tomatisa  dzieci z wadami wymowy, których przyczyną są zaburzenia słuchu fonematycznego.  Dzieci te mają  problemy m.in. z różnicowaniem blisko brzmiących głosek,  z różnicowaniem głosek trzech szeregów, mogą mieć mowę bezdźwięczną,  trudności z nauką czytania oraz trudności ze zrozumieniem wypowiedzi. Dla tych dzieci wskazany byłby trening słuchowy przeprowadzony przed terapią logopedyczną lub w czasie jej trwania.
            Kolejną przyczyną wad wymowy są zaburzenia integracji sensorycznej. Nadwrażliwość dotykowa i słuchowa, nieprawidłowe napięcie mięśniowe, brak koordynacji ruchowej, zaburzenia percepcji własnego ciała i równowagi,  trudności z planowaniem ruchu itp. mają fundamentalne znaczenie w rozwoju dziecka. Oprócz wad wymowy, zaburzenia integracji  sensorycznej mogą powodować również opóźniony rozwój mowy i problemy emocjonalne. Obserwujemy to szczególnie u dzieci autystycznych, u dzieci z Zespołem Aspergera, ADHA i dzieci z całościowymi zaburzeniami rozwoju. Ucho jest organem  zmysłu, który nie tylko odbiera dźwięki ale również odpowiada za  mechanizmy równowagi. Zależą one od dobrze funkcjonującego układu przedsionkowego,  który znajduje się w uchu środkowym. Terapia Metodą Tomatisa oprócz stymulacji słuchu stymuluje również układ przedsionkowy. Dzięki temu w znacznym stopniu eliminuje trudności dzieci wynikające z jego nieprawidłowej pracy.   Ma to bezpośrednie przełożenie na lepsze funkcjonowanie dzieci i skuteczniejszą pracę terapeutów w tym logopedów.
            Wielość i złożoność przyczyn wad wymowy u dzieci jest nieograniczona. Eliminacja chociażby  jednej z nich może wpłynąć na lepsze funkcjonowanie dziecka i skuteczniejszą terapię również logopedyczną.

Metoda Tomatisa jako terapia wspomagająca daje duże możliwości pomocy dzieciom w wielu aspektach ich funkcjonowania. Celowe byłoby przeprowadzenie terapii Metodą Tomatisa w wieku przedszkolnym, przed rozpoczęciem nauki w szkole. Dzięki temu dzieci mogłyby uniknąć wielu niepowodzeń i porażek związanych z edukacją początkową, która ma bardzo duży wpływ na dalszą karierę szkolną i motywację do nauki.

Anna Steinhagen
Lektury polecane do dalszego polecania

czyli, co czytam, czytałam i myślę, że może przydać się innym
Autor: Jackson, Luce
Tytuł: Świry, dziwadła i zespół Aspergera
Typ: książka, poradnik dla rodziców
Wydawnictwo, rok i miejsce: Warszawa, Wydawnictwo Fraszka Edukacyjna, we współpracy z fundacją Synapsis
Słowa kluczowe: dojrzewanie, nastolatki, zespół Aspergera, szkoła, rozwój społeczny
Charakterystyka: Poradnik dla rodziców i nastolatków z zespołem Aspergera napisany przez trzynastolatka z zespołem Aspergera. Autor dowcipnie charakteryzuje, czym jest zespół a potem opisuje rożne trudności w funkcjonowaniu, zwłaszcza w funkcjonowaniu społecznym, sposoby radzenia sobie, daje też pewne wskazówki postępowania. Często zwraca się do czytelnika, mówiąc, co może być trudne, co dla niego osobiście jest trudne, co jest po prostu typowe dla zespołu Aspergera. Zachowuje przy tym dość duży dystans, wskazując wprost na potrzebę zaakceptowania siebie. Luce Jackson wychowuje się wraz z licznym rodzeństwem, jeden z jego braci cierpi na ADHD, a najmłodszy na autyzm, w książce można znaleźć też dużo odniesień, do tych dwóch zaburzeń, zwłaszcza ciekawe porównania, ze wskazaniem na cechy wspólne.
plusy: Bardzo łatwo się czyta, można czytać w metrze, w tramwaju i przed snem
minusy: dla mnie miejscami nieco infantylna, ale w końcu pisał ją trzynastolatek :)
Komu i w jakim celu polecam:
Rodzicom dzieci i nastolatków z Zespołem Aspergera- aby lepiej rozumieli swoje nastoletnie dzieci i mieli lepszą orientację, jakie zachowania dorosłych mogą być pomocne.
 Nastolatkom z zespołem Aspergera jako poradnik o ich zaburzeniu.
Nauczycielom zwłaszcza polecam część o trudnościach szkolnych i trudnościach funkcjonowaniu społecznym – książka dobrze pokazuje pewne aspekty funkcjonowania nie doświadczane przez osoby bez zespołu. Dokładnie omawia wynikające z zaburzenia trudności w odnalezieniu się w środowisko szkolnym .
Nastolatkom mającym kontakt z osobami z zespołem Aspergera (rodzeństwo, koledzy w klasie) – aby mogli lepiej się rozumieć nawzajem

Psychologom, pedagogom poradnianym i szkolnym - książka jest świetną propozycją psychoedukacji i biblioterapii w pracy z rodzicami, rodzeństwem, nauczycielami, uczniami i samymi osobami z zespołem Aspergera. Może też stanowić inspirację do opracowania warsztatów,pogadanek itp. 


Autor: Razza, Carol; Erikis, Denis
Tytuł: Potrzebuję rodziców. Będziesz zszokowany co według nastolatków znaczy być dobrym rodzicem.
Typ: poradnik dla rodziców
Wydawnictwo, rok i miejsce: Lublin, rHema Jacek Saj
Słowa kluczowe: nastolatki, rodzice, wychowanie, relacja z dziećmi
Charakterystyka: Poradnik dla rodziców poświęcony relacjom z nastoletnimi dziećmi. Podzielony na piętnaście krótkich rozdziałów, poruszający różne zagadnienia, takie jak słuchanie, rozmowa z dziećmi, wspólne spędzanie czasu, zaufanie, dyscyplina, wolność, granice. Każdy rozdział ma tę samą strukturę najpierw są przytoczone cytaty z wypowiedzi młodzieży, zebrane w badaniach ankietowych. Następnie jest krótki podrozdział nadpisany przez terapeutę, nawiązujący do wypowiedzi nastolatków i zwierającym konkretne zalecenia dla rodziców. Rozdział kończą uwagi na dany temat doktor Carol. Uwagi te uzupełniają zalecenia terapeuty, są one proste i jednoznaczne. Książka silnie podkreśla konieczność aktywnego zaangażowania rodziców w wychowywanie nastoletnich dzieci, okazywanie im troski, miłości, ale też wyznaczania obowiązków, stawiania granic, rozsądnego dyscyplinowania. Pokazuje, że dorastające pociechy bardzo oczekują uważnych na ich potrzeby rodziców.
Plusy: bardzo krótkie i syntetyczne omówienie problemów, pokazuje zarówno spojrzenie młodzieży, terapeuty rodzinnego i specjalisty czyli dr Carol Razza. Lektura zmusza do refleksji.
minusy: nie zawsze wskazuje jak prezentowane rady wcielić w życie. Dla mnie osobiście za krótkie i zbyt syntetyczne - po przeczytaniu miałam wiele pytań do autorów, na które nie znalazłam w tekście odpowiedzi.
Komu i dlaczego polecam:
Rodzicom, porusza większość istotnych tematów związanych z relacją z nastoletnimi dziećmi. Miejscami bardzo zaskakują wypowiedzi młodzieży, co może zachęcać do rozmowy i dokładnego słuchania własnych dzieci i nie ulegania powszechnym stereotypom na temat oczekiwań młodzieży w stosunku do rodziców.
Psychologom, pedagogom poradnianym i szkolnym - książka może być pomocna w psychoedukacji i biblioterapii rodziców nastolatków. Może też stanowić inspirację do opracowania warsztatów. pogadanek itp., a także być źródłem przykładów i cytatów w rozmowach z rodzicami
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Autor: Caspersen, Dana we współpracy z Joostem Elfersoenem

Tytuł: Powiedz to inaczej. 17 zasad rozwiązywania konfliktów

Typ: Poradnik
Wydawnictwo, rok i miejsce: Warszawa, Czarna owca, 2015
Słowa kluczowe: konflikt, mediacje, porozumienie
Charakterystyka: Książka stanowi, jak to nazywają autorzy „projekt horyzontalny”, gdzie koncepcja, tekst autorski, redakcja, projekt graficzny stanowią jedność. Nie ma w tej książce, prostej liniowej narracji, opowieści. Jest to spójna graficznie i treściowo prezentacja zasad bycia w konflikcie i wychodzenia z konfliktu. Przy czym zasadom są przeciwstawione antyzasady, które mogą doprowadzić do stagnacji lub wyniszczającej eskalacji konfliktu. To zestawienie podkreśla wyrazista trójkolorowa biało-czerwono-czarna szata graficzna. Konflikt w tej książce prezentowany jest jako powszechne zdarzenie stanowiące część życia i dające możliwość zmiany. Autorzy akcentują możliwość wyboru zachowania, pokazując, że od nas należy, czy chcemy zaostrzyć konflikt, czy dążyć do jego rozwiązania. Pozycja zawiera dużo przykładów wypowiedzi, zarówno tych pozwalających rozwiązać konflikt, jak i tych go nasilających. Daje też możliwość ćwiczenia formułowania własnego stanowiska. Podsumowując, książka pokazuje ciekawe podejście do konfliktu i daje czytelnikowi możliwość przemyślenia własnych zachowań, kontrolowania ich i wybierania tych, które w danym momencie są według nas właściwe.
plusy: Książka stanowi syntetyczne zestawienie wiedzy o zasadach wychodzenia z konfliktu, przedstawionych w interesujących graficznie sposób. Książka jest pozycją niemal kolekcjonerską ze względu na unikalna szatę graficzną
minusy: Waga i format, to nie jest pozycja kieszonkową, ma swój ciężar i trudno czyta się ją w autobusie.
Komu i dlaczego polecam: wszystkim (no prawie): pracownikom poradni, nauczycielom, rodzicom, nastolatkom - wszystkim, którzy są ciekawi jak mogą wpływać na przebieg konfliktu.

Autor: Heyne, David; Rollings, Stephanie

Tytuł: Niechęć do szkoły. Jak pomóc dziecku, które opuszcza lekcje i wagaruje

Typ: podręcznik do terapii (manual)
Wydawnictwo, rok i miejsce: Gdańsk, GWP, 2004
Słowa kluczowe: absencja szkolna, odmowa chodzenia do szkoły, terapia
Charakterystyka: Książka jest skrótem anglojęzycznego podręcznika prowadzenia terapii uczniów odmawiających chodzenia do szkoły, składa się z trzech części. W pierwszej, stanowiącej wprowadzenie, autorzy definiują trzy rodzaje absencji szkolnej: wycofanie szkolne, wagary i odmowę chodzenia do szkoły. Przy czym, odmowa chodzenia do szkoły jest przeciwstawiona wagarom, a jej kryteria to, znaczna liczba nieobecności w szkole, często przeradzająca się w długi okres absencji, występujące u dzieci odznaki problemów emocjonalnych, gównie nadmiernej lękliwości, przygnębienia i różnych objawów somatycznych, dzieci w trakcie nieobecności w szkole pozostają w domu, a rodzice o tym wiedzą, u uczniów tych nie obserwuje się problemów wychowawczych. Według autorów odmowę chodzenia do szkoły zazwyczaj poprzedza jedno z wymienionych zdarzeń: zmiana szkoły, choroba członka rodziny, bądź inne stresujące wydarzenia w rodzinie, lęk w sytuacjach szkolnych, izolacja rówieśnicza, natomiast inne czynniki podtrzymują zaburzenia. Druga część książki jest poświęcona diagnostyce problemu. Sam schemat diagnozy jest godny uwagi, przydatne mogą być także zamieszczone na końcu kwestionariusze wywiadu, niestety proponowane testy psychologiczne nie mają swoich polskich odpowiedników. Ostatnia część omawia interwencję obejmującą zarówno pracę z dzieckiem, rodzicami jak i z personelem szkoły. Jest ona oparta na założeniach terapii poznawczo- behawioralnej. Dokładnie została także opisana strategia powrotu ucznia do szkoły.
plusy: Książka nadal pozostaje jedyną pozycja w języku polskim poświęconą interwencji w przypadku odmowy chodzenia szkoły. Zawiera podstawowe założenie pomocy uczniom odmawiających chodzenia do szkoły.
minusy: Proponowana lektura powstała w roku 2003 z związku z powyższym nie uwzględnia najnowszych badań dotyczących uwarunkowań odmowy chodzenia do szkoły a także tych dotyczących efektywności terapii. Obecnie nie przeciwstawia się wagarów, odmowie chodzenia do szkoły, nowsze badania wykazały, że różne typy absencji mogą występować u jednego dziecka, wzajemnie się przenikać i zmieniać. Więcej też wiadomo o uwarunkowaniach odmowy chodzenia do szkoły.
Komu i dlaczego polecam: Psychologom, pedagogom pracującym w poradniach i szkołach książka przedstawia schemat i narzędzia przydatne w diagnozie problemu, pozwala także zaplanować pomoc uczniowi.
Nauczycielom, aby mogli lepiej zrozumieć problemy swoich podopiecznych oraz przebieg interwencji.


Autor: Carr, Alan

Tytuł: Depresja i próby samobójcze młodzieży. Sposoby reagowania


Typ: podręcznik dla psychologów i pedagogów pracujących z młodzieżą
Wydawnictwo, rok i miejsce: Gdańsk, GWP, 2004
Słowa kluczowe: depresja, nastolatki, diagnoza, interwencja
Charakterystyka: Książeczka została napisana przez znanego profesora psychologii, specjalizującego się w pracy z dziećmi i młodzieżą z zaburzeniami psychicznymi. Celem książki jest zapoznanie czytelników z pojęciem depresji, omówienie czynników ryzyka zaburzenia i czynników chroniących, a także czynników wewnętrznych i zewnętrznych podtrzymujących depresję, ponadto danie wskazówek, co do diagnozy i interwencji. Podręcznik zawiera też wskazania jak oceniać prawdopodobieństwo popełnienia samobójstwa i jak postępować z osobą grożącą samobójstwem. Treść podzielona jest na dwie części pierwsza dotyczy depresji, druga samobójstw. W pierwszej są dokładnie omówione zostały objawy depresji i ich konsekwencje. Podane są sposoby diagnozy, w tym dokładne pytania wywiadu z nastolatkiem i jego rodzicami, a także propozycja psychoedukacji dla nastolatków i ich rodziców. Może to stanowić nieocenioną pomoc dla pedagogów i psychologów szkolnych. Omówiono też różne sposoby pomocy, część z nich mogą stosować, niespecjaliści np. rodzice lub nauczyciele. W drugiej części autor opierając się na teorii czynników ryzyka i czynników ochronnych, omawia jak ocenić ryzyko samobójstwa i jak w takiej sytuacji interweniować.
plusy: bardzo syntetyczna, krótka forma, zawiera w sobie pełne kompendium wiedzy o depresji i próbach samobójczych w ujęciu teorii czynników chroniących. Niezwykle praktyczna: dodatek zawiera gotowe narzędzia do zastosowania w podczas interwencji.
minusy: Proponowana lektura powstała w roku 2003 z związku z powyższym nie uwzględnia najnowszych badań i podejść terapeutycznych.
Komu i dlaczego polecam:
Psychologom, pedagogom pracującym w poradniach i szkołach; książka przedstawia schemat diagnozy i postępowania, zarówno w sytuacji rozpoznawania u nastolatka depresji jak i w momencie wystąpienia zagrożenia samobójstwem.
Nauczycielom, aby mogli lepiej zrozumieć problemy swoich podopiecznych, a także aby mogli zwiększyć swoją wrażliwość na niektóre zachowania młodych ludzi.
Rodzicom, zwłaszcza rodzicom dzieci cierpiących na depresje - jako możliwość zdobycia wiedzy, zrozumienia procesu i podpowiedź pewnych działań i zachowań wobec własnego dziecka.
Psychoterapeutom i psychiatrom w celu przypomnienia sobie podstaw – co niekiedy bardzo się przydaje. Książkę lub jej fragmenty można wykorzystać w psychoedukacji nauczycieli i rodziców

Autor: Turno, Monika
Tytuł: Dziecko z depresją. W szkole i przedszkolu. Informacje dla pedagogów i opiekunów
Typ: broszura dla nauczycieli
Wydawnictwo, rok i miejsce:  Warszawa, ORE, 2010, seria wydawnicza: One są wśród nas
Słowa kluczowe: depresja, dzieci, młodzież, nauczyciele
Charakterystyka: Bardzo dobra krótka pozycja adresowania do nauczycieli. Zawiera definicję depresji, jej rodzajów, omówienie objawów z uwzględnieniem ich zróżnicowania ze względu na wiek chorującego. Autorka opisała także trudności w funkcjonowaniu szkolnym, osób z zaburzeniem. W kolorowych ramkach umieszczono wskazania dla nauczycieli.
plusy: Krótka forma, niezbędny zestaw informacji dla dobrej psychoedukacji. W formie cyfrowej jest zamieszczona na stronach internetowych ORE.
minusy: Wydaje się, że niektóre zalecenia ze względu na swoją ogólność mogą nie zostać wdrożone w życie .
Komu i dlaczego polecam:
Nauczycielom jako źródło podstawowej wiedzy o zaburzeniu depresyjnym, Wiedzy, która, ułatwia zarówno wstępne rozpoznawanie uczniów z podejrzeniem depresji jak i kontakt z uczniem z depresją
Rodzicom podobnie jak nauczycielom jako pozycję dostarczającą minimalną dawkę wiedzy
Kolegom nastolatka w depresji: aby lepiej rozmieli jego zachowania
Samej osobie cierpiącej jako pozycję psychoedukacyjną o zaburzeniu
Psychologom (szkolnym i poradnianym) psychiatrom, psychoterapeutom jako narzędzie psychoedukacji
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Autor: Namysłowska, Irena
Tytuł: Dziecko z zaburzeniami psychotycznymi w szkole. Informacje dla pedagogów i opiekunów
Typ: Broszura dla nauczycieli
Wydawnictwo, rok i miejsce: ORE 2010 Warszawa, seria wydawnicza: One są wśród nas
Słowa kluczowe: zaburzenia psychotyczne, schizofrenia, młodzież, szkoła
Charakterystyka: Broszura napisana przez profesor psychiatrii dzieci i młodzieży, uznanego specjalistę tej dziedziny, kierowana jest do nauczycieli praktyków. Czytelnik nie znajdzie tu odwołującego się do klasyfikacji medycznej wykładu akademickiego, czy rozważań, o przyczynach zaburzenia. Otrzyma natomiast krótkie wyjaśnienie, czym są zaburzenia psychotyczne, zwłaszcza schizofrenia, jakie są jej podstawowe objawy oraz jakie zachowania ucznia mogą świadczyć, że z takimi trudnościami mamy właśnie do czynienia. Autorka opisuje nie tylko symptomy zaburzeń, ale też jak one wpływają na funkcjonowanie szkolne i społeczne nastolatka. Czytelnik znajdzie też konkretne zalecenia jak wspomagać ucznia w tych zakresach, także co z robić w sytuacji nagłego pogorszenia się stanu zdrowia w czasie pobytu w szkole. Ostatnia część opracowania jest poświęcona rozmowie z osobą z myślami samobójczymi. W punktach omówione zostały różne aspekty sytuacji i podane konkretne propozycje zachowań i wypowiedzi.
Plusy: Krótko, rzeczowo i poważnie podane zostały dokładne wskazania do pracy pedagogicznej. Bardzo istotne są tez informacje w ostatniej część. Publikacja jest dostępna na stronach ORE.
minusy: chyba nie ma
Komu i dlaczego polecam:
Nauczycielom: dostarcza podstawowej wiedzy o schizofrenii tym samym obniżając naturalny niepokój i obawę przed innością.
Psychologom (szkolnym i poradnianym) psychiatrom, psychoterapeutom do wykorzystania w psychoedukacji nauczycieli oraz szkoleniu rad pedagogicznych

Autor: Derezińska, Ida; Gajdzik, Monika
Tytuł: Dziecko z zaburzeniami lękowymi w szkole i przedszkolu. Informacje dla pedagogów i opiekunów
Typ: Broszura dla nauczycieli
Wydawnictwo, rok i miejsce: Warszawa, ORE, 2010,  seria Wydawnicza: One są wśród nas
Słowa kluczowe: zaburzenia lękowe, zaburzenia po traumie, nauczyciele, dzieci i młodzież
Charakterystyka: To kolejna broszurka z serii „One są wśród nas”, poświęcona zaburzeniom psychicznym. Autorka bardzo skrótowo omawia charakterystykę lęku i zapoznaje czytelnika z większością zaburzeń lękowych. W ostatniej części pisze o pomocy osobom po przeżytym stresie.
plusy: lakoniczność, omówienie większości zaburzeń lękowych dzieci i młodzieży
minusy: zbyt dużą skrótowość, wydaje się także, że autorki za mało uwagi poświęciły dostosowaniu pracy nauczyciela do potrzeb nauczania, ograniczając się do ogólnych wskazań.
Komu i dlaczego polecam:
Nauczycielom, którzy dotąd nie mieli żadnej wiedzy o zaburzeniach lękowych.
Rodzicom podobnie jak nauczycielom jako pozycję dostarczającą minimalną dawkę wiedzy.

Autor: Lauveng, Arnhild
Tytuł: Coś zupełnie innego. Piekło dorastania
Typ: poradnik dla młodzież poświęcony zdrowiu psychicznemu
Wydawnictwo, rok i miejsce: Smak słowa, 2013, Sopot
Słowa kluczowe: dojrzewanie, zaburzenia psychiczne, pomoc
Charakterystyka: Autorka wstrząsającej książki autobiograficznej „Po drugiej stronie lustra” opisującej trudne doświadczenie przeżywania przez nastolatkę zaburzenia psychotycznego oraz pobytu w szpitalu psychiatrycznym, tym razem jako psychoterapeutka napisała książkę dla młodych czytelników borykających się z rożnymi trudnościami emocjonalnymi i psychicznymi, a także dla różnych osób w ich otoczeni: rówieśników rodzeństwa, rodziców, dziadków, sąsiadów, nauczycieli. Książka jest podzielna na dwie części: pierwsza składa się z opowiadań, których bohaterowie przeżywają różne trudności psychiczne, jest opisane ich środowisko, działania bliskich. Widać wyraźnie, że niektóre postawy, zachowania rówieśników, dorosłych, pomagają w poradzeniu sobie z problemem, a niektóre wyraźnie zwiększają przeżywane trudności. Problemy nastolatków są pokazane przez opis ich odczuć, przeżyć, zachowań, nie są nazwane, czy sklasyfikowane medycznie.  Pozwala to nastoletniemu czytelnikowi identyfikować się z postacią, a dorosłemu dają możliwość refleksji nad bliskimi sobie dziećmi, a także nad własnym zachowaniem i jego konsekwencjami. W drugiej części autorka, bez sensacji, czy budzenia lęku, starannie objaśnia czym są zaburzenia psychiczne, jak wpływają na organizm stosowane leki, i dlaczego nie zawsze działają, co to jest psychoterapia, co się dzieje po przyjęciu do szpitala psychiatrycznego oraz wiele innych kwestii istotnych dla osoby rozważającej podjęcie leczenia bądź już leczącej się psychiatrycznie.
Plusy: Świetna pozycja poświęcona zdrowiu psychicznemu.
Minusy: Została napisana w Norwegii, a nie w Polsce i ukazuje tamtejsze realia w tym zasady funkcjonowania pomocy psychiatrycznej.
Komu i dlaczego polecam:
nastolatkom: książka może pomóc zrozumieć problemy własne i problemy przyjaciół, a także w sposób przystępny odpowiada na wiele pytań, o tym czym są zaburzenia, jak się je leczy.
rodzicom, nauczycielom: w przedstawionej pozycji znajdą opisy konkretnych zachowań - co może pomóc w refleksji na własnymi zachowaniami w kontekście problemów psychicznych dzieci i młodzieży
Psychologom, pedagogom poradnianym i szkolnym - książka jest świetną propozycją psychoedukacji i biblioterapii w pracy z rodzicami, rodzeństwem, nauczycielami, uczniami. Może też stanowić inspirację do opracowania szkoleń, warsztatów. pogadanek itp.

Studentom pedagogiki i ich wykładowcom: lektura może stanowić świetne wprowadzenie do przedmiotów, które poruszają zagadnienia związane z psychopatologią.



„Nie przydeptuj małych skrzydeł”
Katarzyna Wnęk-Joniec
Wydawnictwo: Żak

Obowiązkowa lektura każdego rodzica! Napisana prostym językiem - językiem dziecka. Kwintesencja tego, co najważniejsze w wychowaniu i budowaniu relacji z dzieckiem, uczy wrażliwości na potrzeby małych dzieci. Książeczka mała ale bardzo bogata w treść.

Każdy rozdział to apel małego dziecka do rodzica np.:
 Szanuj mnie,
 Przytulaj mnie,
 Nie mów o mnie źle,
 Pomóż mi się złościć,
 Pozwól mi płakać,
 Nie lekceważ moich lęków,
 Nie dawaj mi wszystkiego, o co poproszę,
 Ja także chcę być wysłuchany,
 Daj mi swój czas,
 Wspieraj mnie mądrze,

 Nie przydeptuj moich małych skrzydeł. 

„Próbowałam już wszystkiego. Jak radzić sobie z niesfornym dzieckiem bez bicia i krzyku”
Wydawnictwo: Esprit
Książka jest wartościową lekturą dotyczącą potrzeb, umiejętności i rozwoju małego dziecka To poradnik dla rodziców dzieci w wieku od roku do pięciu lat, dla tych którzy już wyczerpali swoje pomysły co robić gdy:
dziecko dostaje ataku furii w markecie,
ignoruje wszelkie zakazy i wdaje się w bójki,
ciągle ucieka,
nie chce opuścić placu zabaw,
odmawia jedzenia lub się nim bawi,
buntuje się,
ma trudności z zasypianiem.
 Koniecznie przeczytaj!

Zawiera bardzo dużo praktycznych wskazówek wychowawczych. Napisana w bardzo przystępny sposób, wzbogacona ciekawymi ilustracjami. Najpopularniejsza francuska książka o wychowaniu – od czasu wydania stale na szczytach list bestsellerów.

„W sercu emocji dziecka”
Wydawnictwo: Esprit

 Isabelle Filliozat francuska psychoterapeutka i matka dwójki dzieci. Jej wiedza na temat świata wewnętrznych przeżyć dziecka opiera się nie tylko na wiedzy akademickiej, ale też na własnym doświadczeniu. Od lat towarzyszy dorosłym i ich dzieciom w drodze ku większej wolności i szczęściu.
 Książka W sercu emocji dziecka, pomoże dorosłym towarzyszyć dzieciom przeżywającym strach, gniew, radość, smutek, depresję
Autorka posługując się przykładami,  pokazuje  np.:
Jak rodzice mogą postąpić, gdy u dziecka pojawiają się łzy?
Jak mogą przygotować je na narodziny rodzeństwa?
Jak rozmawiać z dzieckiem, gdy ma kłopoty w szkole?
 Co powiedzieć dziecku gdy jest ciężko chore?
 Wprowadza w ważny świat dziecięcych emocji

„Moje dziecko doprowadza mnie do szału. Jak zrozumieć to, co dzieje się w głowie twojego dziecka”
Wydawnictwo: Esprit

Poradnik dla rodziców dzieci  w wieku 6-11 lat. To kompendium wiedzy o psychicznym rozwoju dziecka. Autorka krok po kroku omawia prawidłowości rozwojowe w danym wieku, w przejrzysty sposób tłumaczy zawiłe różnice między spojrzeniem na świat rodzica, a postrzeganiem otoczenia przez dziecko. 

Wyjaśnia np:
- co powoduje u dziecka napad złości?
- co zrobić, gdy dziecko rzuca rzeczy, gdzie popadnie?
- jak rozpoznać przyczyny stresu dziecka?
- czy tiki mogą być niebezpieczne?
 Książka daje do myślenia i motywuje do działania!








Wydawnictwo Media Rodzina władnie wydało poradnik dla rodziców. *iak mówić, żeby maluchy ras słuchały” autorstwa J. Faber i J. King. Już sama szata graficzna książki oraz nazwisko jednej z autorek nawiązuje do serii poradników napisanych przez A. Faber i £. Mazlish i najbardziej znany *-ak mówić, żeby dzieci nas słuchały...**). Zbieżność nazwisk autorek nie jest przypackcwa ;carna Faber to córka Adele i kontynuatorka jej podejścia do wychowania dzieci Poradnik rapisała wspólnie ze swoją przyjaciółką Julie King.
Obie panie prowadzą - niezależnie od siebie - warsztaty umiejętności wychowawczych dla rodziców i każda z nich wychowała po trójce własnych dzieci. Wiedzą więc o czym piszą, rozumieją doskonale z czym borykają się rodzice małych dzieci Jak pisze jedna z nich: „Chociaż sądziłam, że wychowanie dzieci bęczie dla mnie naturalną sprawą, to Jednak gcy trzeba dzień po dniu i noc po nocy zaspokajać bez ustanku wszystkie potrzeby i uczucia, nic nie jest łatwe i nikt - doskonały. Czasami jedyny cel to zwykłe przetrwanie”.
Autorki dzielą się z czytelnikiem swoją wiedzą, doświadczeniem jak również doświadczeniem rodziców przychodzących do nich na warsztaty.
Książka składa się z dwóch części:
1.    W pierwszej autorki przedstawiają zestaw podstawowych vnarzędzi” niezbędnych
w wychowywaniu małych czieci. Owe ..narzędzia** będą potrzebne do tego. zęby poradzić sobie z trudnymi uczuciami dzieci (które mają wpływ na ich zachowana), niezbędne do skutecznego zachęcania dzieci do współpracy, pomogą w rozwiązywaniu konfliktów.
2.     Oruga część książki jest poświęcona zastosowaniu vnarzędzi” w rozwiązywaniu codziennych problemów takich jak: poranne wychodzenie 2 domu, zakupy w supermarkecie, sprzątanie czy konflikty między rodzeństwem.
Ogromną zaletą książki jest rozdział dotyczący wychowywania dzieci z zaburzeniami neurorozwojowymi {jedna z autorek ma dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej ora2 z autyzmem).
Książka jest napisana żywym, dowcipnym językiem. Autorki piszą w niej o „młodych wychodzących ze skćryv, okropnych dwulatkach, wojowniczych trzylatkach czy nieznośnych czterolatkach.
Gdybym miała polecić zapracowanym 1 przemęczonym rodzicom jeden poradnik poświęcony wychowaniu dzieci - to byłby mój wybór.
Lidia Zienkiewicz, psycholog


„Dziecko afatyczne w szkole i przedszkolu* pod red. A. Paluch I E. Drewniak- Wołosz to pozycja przcznaczonagłównic dla nauczycicfi (podtytuł: „Poradnik dla naucrycicłi*). Książkę nap15.1L psychologowie, logopedzi i pedagodzy specjalni oc lat pracujący z dziećmi afatycznyrri w Ośrodku Szkolno Wychowawczym dla Dzieci z Afazją w Krakowie oraz       w Specjalistycznej Poradni Psychologiczno Pedagogicznej dla Dzieci z Niepowodzeniami Edukacyjnymi - również w Krakowie.
W sposób przejrzysty i wielostronny zapoznają czytelników ze specyfika dziecko apatycznego. Przedstawiaj* podstawowe informacje o tym zaburzeniu: jak rozpoznać, z czym różnicować, jakiego typu trudności edukacyjne występują w trakcie rozwoju i edukacji dziecka.
Najwięcej miejsca zajmują w poradniku wskazówki co robić. zebv minimalizować skutki zaburzeń wynikających z afazjil Jak wspierać dzieci borykające się z trudnościami: z przetwarzaniem słuchowym, rozumieniem mowy, wypowiadaniem się, nauką czytana i pisania oraz nauką matematyki. Ważnym elementem niedokształcenia mowy o type afazjl Jest mniejsza sprawność motoryczna oraz pojawiające się Juz w wieku przedszkolnym trudności w funkcjonowaniu emocjonalno- społecznym.
Część poradnika napisali rodzice działający w Fundacji dla Osób z Afazją „wyrazić Siebie. Dzielą się swoimi doświadczeniami, trudnościami i sukcesami w wychowaniu dzieci, wc wspieraniu ich rozwoju oraz edukacji.
Z szacunków Fundacji wynika, że dzieci afatycznych w Polsce jes ok 7% - w większości przypadków nie są one prawidłowo zdiagnozowane i nie otrzymują właściwej pomocy.
Książka jest niezwykłe przydatna zarówno dla nauczycieli, rodziców jak również dla specjalistów, psychologów i logopedów.Dzięki poradnikowi proWemy dzieci z ofaz,'ą mogą być lepiej identyfikowane, a pomoc dzieciom skuteczniejsza.